De marathon voor het hospice

‘Eigenlijk ben ik geen echte hardloper’ zegt vrijwilliger René Dagevos (53 jaar). Ik groeide op in Goes en ik was meer een voetballer. Maar toen ik zestien was besloot ik op een dag om hardlopend naar mijn oma te gaan, op wie ik erg dol was. Die woonde in Wemeldinge, tien kilometer verderop. Dat lukte zowaar, en ook de terugweg heb ik rennend afgelegd. Ik bleek dat dus te kunnen. Toen ik een paar jaar later in Rotterdam studeerde, ben ik naar een hardloopvereniging gegaan. Mijn eerste marathon was in 2000, tot nu toe heb ik heb ik zes marathons gelopen, drie keer Rotterdam, en verder New York, Berlijn en Zeeland. Rotterdam op 14 april wordt dus mijn zevende, en ik wil in december 2024 nog Valencia lopen. Een marathon lopen is erg speciaal en vaak maak ik er iets van door met mijn broer en vrienden minstens een dag of vier in de stad te verblijven waar we lopen.’ 

Tijdens de wedstrijd loopt René, startnummer 21773, niet in een groep met zijn vrienden. ‘Dan is het ieder voor zich. Ik maak soms gebruik van ‘pacers’, lopers die een vlag hebben waarop te zien is wat hun tempo en bijbehorende eindtijd is. Maar rond die pacers is het altijd druk, dus meestal doe ik dat niet lang. Je kunt op je eigen klok ook zien hoever je bent en wat je looptempo is. Eigenlijk vind ik de tijd niet zo belangrijk. Wat ik het meest geweldig vind aan het lopen van een marathon is de flow waarin je, als het lekker gaat, soms komt. De beleving van die momenten is fantastisch. Zeker met dat te gekke publiek in Rotterdam langs de kant! Ik wil niet continu checken of ik nog wel op mijn schema loop.’ Het hoeft van hem niet steeds sneller, maar een doel stelt hij zich wel. ‘Mijn snelste marathon liep ik in 3 uur 40. Voor de komende marathon is mijn streven om binnen de 4 uur te blijven’. 

Inmiddels heeft René het zwaarste deel van zijn trainingen achter de rug. De loopafstanden zijn geleidelijk opgebouwd tot hij recent al twee keer een afstand van 35 kilometer heeft gelopen, het maximum in zijn trainingsprogramma. De kilometers van het afgelopen weekend voelt hij nog in zijn benen. Daarmee is het meeste trainingswerk gedaan; de komende weken staan kortere afstanden gepland. 

‘Nu ik loop met het doel om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het hospice ben ik ook best druk met het werven van sponsors. Re-posten op Linkedin, apps sturen aan alle vrienden en kennissen, kleine vlogs maken die Sharon dan weer ergens post, bekendheid geven aan het doel via Why Donate. Mijn kleding wordt ook gesponsord door Run2Day aan de Meent, heel tof! Met de donaties gaat het heel goed, ik had afgelopen weekend mijn streefbedrag van € 3000 al binnen en heb het toen verhoogd naar € 4000.’ Hij checkt even hoe het er nu voorstaat. Met een brede lach: ‘€ 3390!‘ Op naar de € 4219,50. 

René, succes en heel veel dank!

Wilt u doneren? Dat kan via https://whydonate.com/nl/fundraising/rene-rent-voor-hospice-de-vier-vogels

-Marian van Noort-